39 Political Prisoners Declare: The First Step 39 Towards National Sovereignty Is the Unconditional Release of Mousavi & Karroubi

January 25th, 2012 [Kalame] In an open letter addressed to the nation of Iran, 39 political prisoners call upon the nation to come together to create public awareness regarding the upcoming sham and rigged parliamentary elections in February, and continue to do everything in their power to ensure that the detained leaders of the Green movement are released in the month of February.  Moreover the 39 political prisoners request that all independent human rights organizations and freedom fighting individuals across the globe, lend their support to the unconditional release of the leaders of Iran’s Green protest movement.

The full content of the letter as provided to Kaleme is as follows:

In the name of God,

While military and security forces are engaged in controlling the upcoming 9th sham and rigged parliamentary elections, the oppression and pressure on political activists and journalists in Iran continues to augment with the passing of each day. Our society is witnessing a political impasse never before experienced in previous elections. The extreme security atmosphere imposed by an oppressive coup government continues to take victims every day.  Furthermore, the leaders of Iran’s Green opposition movement Mr Mir Hossein Mousavi and Mr. Mehdi Karroubi and Mrs. Rahnavard continue behind house arrest and are subjected to extreme pressure and ever increasing, worrisome restrictions.

Mir Hossein Mousavi and Mehdi Karroubi have been under illegal house arrest for almost a year, when their only crime was to insist that the rights of their constituents be upheld.  A year ago, Mir Hossein Mousavi and Mehdi Karroubi applied for a permit to rally and called upon the nation of Iran to come to the streets in support of the freedom fighting movements of Egypt and Tunisia and other countries in the region. The illegitimate ruling government refused to allow such a rally, just as they had denied citizens their right to protest on June 12th, 2009.  When the power of a ruling government is not derived from the actual votes of its citizens and through a democratic process,  opposition forces are not only denied the right to exist, but also face extreme oppression.  The violent and inhumane confrontations after the infamous 2009 presidential elections led to tens of innocent citizens sacrificing their lives to the ambitions of an authoritarian government, while thousand of others [from the elite to the ordinary and the unknown] were violently attacked, accosted and thrown behind bars.

Following the calling by the leaders of the Green movement, many freedom fighting Iranians across our nation came to the streets. The demonstrations by the supporters of the Green movement, 20 months after the coup elections were so glorious that the ruling government had no recourse but to resort to brute force and lies, detaining the leaders of the Green movement much like other political prisoners, journalists, lawyers, professors and students preceding them.

It is now more than 11 months since the illegal arrest and detention of Mir Hossein Mousavi, Mehdi Karroubi and Zahra Rahnavard.  When the ruling government is seeking to fill the parliamentary seats under a cloud of oppression and tyranny, it is the duty of the freedom fighting citizens of Iran to further expand and develop their protest movement and as a first step do everything in their power to ensure the release of their leaders.

The reformists and true freedom fighters responded positively to the assessment of their detained leaders, the calling by those of us behind bars and the demands of the majority of political groups and Iranian citizens, refusing to engage in a rigged parliamentary election process  and further oppression.  The achievement of national sovereignty through a free, fair and healthy election process remains one of the main goals of the Green movement. The first step in this process as laid out in our two statements published in November and December, is the unconditional release of the honorable, honest and determined leaders of the Green movement.

To this end, we call upon all our freedom fighting citizens across the globe to create public awareness regarding the upcoming sham and rigged parliamentary elections in February, and continue to do everything in their power to ensure that the detained leaders of the Green movement are released in the month of February.

Furthermore we ask all freedom fighters across the globe, including all independent human rights organizations to support us in obtaining the unconditional release of the  leaders of Iran’s Green opposition movement from this illegal and cruel detention.

We the signatories of this statement have all personally paid a heavy price for insisting that our legal rights be upheld. We have never hesitated when it comes to seeking justice.  We believe that there is a cost associated with achieving such justice and the ideals of the people’s revolution in 1979, republicanism, freedom, independence, prosperity and progress will only be regained through sustained effort and lack of despair. This is a journey that began with the Constitutional and National Movements and will continue with the hopeful, perseverance of the patient companions of the Green movement.

Signatories:

1. Bahman Ahmadi Amoui

2. Hassan Asadi Zeidabadi

3.Javad Emam

4. Mohsen Amin Zadeh

5. Massoud Bastandi

6. Emad Bahavar

7. Seyed Ali Reza Beheshti Shirazi

8. Seyed Mostafa Tajzadeh

9. Saeed Jalalifar

10. Ali Jamali

11. Amir Khoram

12. Babak Dashab

13. Mohammad Davari

14. Majid Dori

15. Amir Khosro Dalirsani

16. Ali reza Rajai

17. Hossein Zarini

18. Isa Saharkhiz

19. Davood Soleymani

20. Mohammad Seyfzadeh

21. Ghasem Shole Saadi

22 Keyvan Samimi

23. Fereydoon Seyedizad

24. Jalil Taheri

25. Mohammad Farid Taheri Ghazvini

26. Feyzollah Arabsorkhi

27. Siyamak Ghaderi

28. Abolfazl Ghadyani

29. Farshad Ghorbanpour

30. Saeed Matinpour

31. Mohsen Mohagheghi

32. Mehdi Mahmoudian

33. Mohammad reza Motamadnia

34. Ali Malihi

35. Abdollah Momeni

36. Mohsen Mirdamadi

37. Behzad Nabavi

38. Ziya Nabavi

39. Abolfazl Abedini

Source: Kaleme: http://www.kaleme.com/1390/11/05/klm-88130/

 

۳۹ زندانی سیاسی: قدم نخست در تحقق حاکمیت ملی، آزادی موسوی و کروبی است

اشتراک

چهارشنبه, ۵ بهمن, ۱۳۹۰

چکیده :اصلاح‌طلبان و آزادی‌خواهان حقیقی به ارزیابی رهبران محبوس خود، ندای ما از درون زندان و خواست اکثریت ایرانیان و جمعیت‌های سیاسی وطن‌دوست، پاسخ مثبت دادند و حاضر به گرم کردن تنور انتخابات مهندسی شده و بازتولید استبداد نشدند. تحقق حاکمیت ملی از مجرای انتخابات آزاد، سالم و منصفانه به‌عنوان خواسته‌ی اصلی جنبش سبز همچنان باقی است. قدم نخست در این راه چنان که در دو بیانیه‌ی آبان‌ماه و آذرماه خود تاکید کردیم، آزادی رهبران آزاده‌ و استوار و صادق جنبش سبز است. …

سی و نه زندانی سیاسی در بیانیه ای از همه مردم خواسته اند تا در کنار آگاهی‌بخشی در مورد انتخابات دروغین و مهندسی شده و فرمایشی اسفندماه، از هیچ کوششی برای پیگیری آزادی رهبران محبوس جنبش سبز در بهمن ماه جاری دریغ نکنند.

به گزارش کلمه، در این بیانیه که به امضای سی و نه زندانی سیاسی از طیف های مختلف فکری جنبش سبز رسیده، از تمامی آزادی‌خواهان جهان و نهادهای مستقل مدافع حقوق بشر خواسته شده که برای رهایی رهبران جنبش اعتراضی مردم ایران از حبس نامشروع و ظالمانه، یاری کنند.

این زندانیان سیاسی که خود قربانی سناریوهای ساختگی باند سعید امامی ها هستند، با انتقاد از حبس خانگی رهبران جنبش سبز آورده اند: بیش از ۱۱ ماه از بازداشت و حبس غیرقانونی آقایان موسوی و کروبی و خانم رهنورد می‌گذرد. اگر حاکمیت به فکر پر کردن نمایشی کرسی‌های مجلس زیر سایه سرکوب و استبداد است، آزادگان ایران‌زمین مکلف‌اند که در تدبیر گسترش و تعمیق جنبش اعتراضی خود و به‌ویژه در گام نخست، آزادی رهبران در حصر و حبس خود باشند.

در این بیانیه با تقدیر از اجماع عمومی برای عدم شرکت در انتخابات تاکید شده است که تحقق حاکمیت ملی از مجرای انتخابات آزاد، سالم و منصفانه به‌عنوان خواسته‌ی اصلی جنبش سبز همچنان باقی است. قدم نخست در این راه چنان که در دو بیانیه‌ی آبان‌ماه و آذرماه خود تاکید کردیم، آزادی رهبران آزاده‌ و استوار و صادق جنبش سبز است.

متن کامل این بیانیه که در اختیار کلمه قرار گرفته است به شرح زیر است:

به‌نام خدا

نیروهای امنیتی و نظامی درحالی برگزاری انتخابات نمایشی و فرمایشی مجلس نهم را در دستور کار خود قرار داده‌اند که هم‌زمان سرکوب فعالان سیاسی و روزنامه‌نگاران را شدت بخشیده‌اند. جامعه بیشتر از هر زمان شاهد انسداد سیاسی است؛ وضعیتی که در هیچ‌یک از انتخابات‌های پیشین شاهد نبوده‌ایم. فضای سنگین امنیتی و نظامی کودتاگران حاکم بر کشور هر روز قربانی جدیدی می‌گیرد. این همه در حالی صورت می‌گیرد که رهبران جنبش اعتراضی، آقایان میرحسین موسوی و مهدی کروبی و خانم زهرا رهنورد در زندان خانگی تحت فشارهای بیشتر و محدودیت‌های شدیدتر و نگران‌کننده قرار گرفته‌اند.

آقایان موسوی و کروبی، نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری دهم، تنها به جرم پیگیری رأی موکلان خود و پایمردی بر مواضع حق‌طلبانه‌شان، قریب به یک‌سال است که در حبس و حصر غیرقانونی و ناجوانمردانه‌ بسر می‌برند. یک سال پیش، آنان در چنین ماهی برای حمایت از جنبش‌های مردمی رهایی‌بخش و خواسته‌های انسانی آزادگان تونس و مصر و کشورهای منطقه، درخواست راهپیمایی کردند. پاسخ صاحبان قدرت نامشروع، همانند تمامی روزهای پس از ۲۲خرداد ۱۳۸۸، منفی بود. وقتی اقتدار حاکمیت، متکی بر آراء حقیقی و روندهای دموکراتیک نباشد، نه تنها مخالفان از امکان بروز و ظهور محروم می‌شوند بلکه به شدیدترین شکل مورد سرکوب قرار می‌گیرند. همان مواجهه‌ی خشونت‌بار و ضدانسانی‌ای که پس از انتخابات رسوای ۱۳۸۸، جان ده‌ها شهروند مظلوم را فدای جاه‌طلبی اقتدارطلبان کرد و هزاران شهروند مظلوم (از نخبه تا عادی و از شناخته شده تا گمنام) را ظالمانه به حبس افکند و با سرکوب غیرانسانی مورد حمله و هجمه قرار داد.

در پی فراخوان رهبران جنبش سبز، آزادگان ایران در بسیاری از شهرهای کشور به خیابان آمدند. تجمع اعتراض آمیز سبزها آن هم ۲۰ ماه پس از کودتای انتخاباتی چنان باشکوه بود که حاکمان متکی به زر و زور و تزویر، آزادی رهبران جنبش اعتراضی را برنتافتند. رهبران جنبش سبز نیز همچون بسیاری از ‌فعالان سیاسی، کنشگران مطبوعاتی، حقوقدانان، استادان، و دانشجویان محبوس شدند.

حال، بیش از ۱۱ ماه از بازداشت و حبس غیرقانونی آقایان موسوی و کروبی و خانم رهنورد می‌گذرد. اگر حاکمیت به فکر پر کردن نمایشی کرسی‌های مجلس زیر سایه سرکوب و استبداد است، آزادگان ایران‌زمین مکلف‌اند که در تدبیر گسترش و تعمیق جنبش اعتراضی خود و به‌ویژه در گام نخست، آزادی رهبران در حصر و حبس خود باشند.

اصلاح‌طلبان و آزادی‌خواهان حقیقی به ارزیابی رهبران محبوس خود، ندای ما از درون زندان و خواست اکثریت ایرانیان و جمعیت‌های سیاسی وطن‌دوست، پاسخ مثبت دادند و حاضر به گرم کردن تنور انتخابات مهندسی شده و بازتولید استبداد نشدند. تحقق حاکمیت ملی از مجرای انتخابات آزاد، سالم و منصفانه به‌عنوان خواسته‌ی اصلی جنبش سبز همچنان باقی است. قدم نخست در این راه چنان که در دو بیانیه‌ی آبان‌ماه و آذرماه خود تاکید کردیم، آزادی رهبران آزاده‌ و استوار و صادق جنبش سبز است.

از اینرو از تمامی هموطنان آزاده و آگاه خویش درهرکجای جهان که هستند، می‌خواهیم در کنار آگاهی‌بخشی در مورد انتخابات دروغین و مهندسی شده و فرمایشی اسفندماه، از هیچ کوششی برای پیگیری آزادی رهبران محبوس جنبش سبز در بهمن ماه جاری دریغ نکنند.

همچنین تمامی آزادی‌خواهان جهان و نهادهای مستقل مدافع حقوق بشر را برای رهایی رهبران جنبش اعتراضی مردم ایران از حبس نامشروع و ظالمانه، به یاری می‌طلبیم. سزاوار نیست مدافعان حقوق بشر در جهان چشم بر این ظلم مستدام فروبندند.

امضا‌ء‌کنندگان این بیانیه که خود از پرداخت هزینه‌ برای تحقق خواست‌های قانونی و ایستادن پای سخن حق، ابایی نداشته‌‌اند، بر این باورند که رسیدن به چشم‌اندازهای مطلوب مستلزم هزینه است. معتقدیم که آرمان‌های انقلاب مردمی ۱۳۵۷ و تحقق آزادی و جمهوریت و استقلال و رفاه و پیشرفت، در گرو کوشش پیگیر و تلاش مصمم و بی‌یأس است؛ این راهی است که از مشروطه و نهضت ملی گشوده شده و تداوم‌اش با عزم مستدام یاران صبور و متوکل و امیدوار سبز در پیوند است.  «والعاقبه للمتقین»

یعقوب‌وار وا اسفا همی زنم / دیدار خوب یوسف کنعانم آرزوست

والله که شهر بی تو مرا حبس می‌شود / آوارگی و کوه و بیابانم آرزوست

جانم ملول گشت ز فرعون و ظلم او / آن نور موسی عمرانم آرزوست

اسامی امضاء‌کنندگان به ترتیب حروف الفبا:

۱- بهمن احمدی امویی

۲- حسن اسدی زید آبادی

۳- جواد امام

۴- محسن امین زاده

۵- مسعود باستانی

۶- عماد بهاور

۷- سید علیرضا بهشتی شیرازی

۸- سیدمصطفی تاجزاده

۹- سعید جلالی فر

۱۰- علی جمالی

۱۱- امیر خرم

۱۲- بابک داشاب

۱۳- محمد داوری

۱۴- مجید دری

۱۵- امیر خسرو دلیر ثانی

۱۶- علیرضا رجایی

۱۷- حسین زرینی

۱۸- عیسی سحر خیز

۱۹- داوود سلیمانی

۲۰- محمد سیف زاده

۲۱- قاسم شعله سعدی

۲۲- کیوان صمیمی

۲۳- فریدون صیدی راد

۲۴- جلیل طاهری

۲۵- محمد فرید طاهری قزوینی

۲۶- فیض الله عرب سرخی

۲۷- سیامک قادری

۲۸- ابوالفضل قدیانی

۲۹- فرشاد قربان پور

۳۰- سعید متین پور

۳۱- محسن محققی

۳۲- مهدی محمودیان

۳۳- محمد رضا معتمد نیا

۳۴- علی ملیحی

۳۵- عبدالله مومنی

۳۶- محسن میردامادی

۳۷- بهزاد نبوی

۳۸- ضیا نبوی

۳۹- ابوالفضل عابدینی